Statua wolności. Dla wszystkich Amerykanów i nie tylko jest to symbol wyzwolenia i wolności. Trochę oficjalnej wiedzy:
"
Statua Wolności (
ang. Statue of Liberty), właściwie
Wolność opromieniająca świat (
ang. Liberty Enlightening the World,
fr. La liberté éclairant le monde) –
posąg na
Liberty Island należącej administracyjnie do miasta
Jersey City w stanie
New Jersey u ujścia rzeki
Hudson do
Oceanu Atlantyckiego w regionie metropolitalnym
Nowego Jorku. Symbol
wolności, Nowego Jorku i
Stanów Zjednoczonych.
Ten monumentalny,
neoklasycystyczny obiekt, został wzniesiony w latach 1884–1886 według projektu
Frédérica Auguste'a Bartholdiego,
Gustawa Eiffla (
konstrukcja) i
Richarda Morrisa Hunta (
postument).
Jest to dar
narodu francuskiego upamiętniający
przymierze obu narodów w czasie
wojny o niepodległość Stanów Zjednoczonych[1]. W 1924 uznany za
narodowy pomnik USA, wpisany na
listę światowego dziedzictwa UNESCO w 1984. Figuruje również w rejestrze
National Register of Historic Places.
To była wersja dla tłumu i ludzi. Co symbolizuje statua wolności?
Zacznijmy więc po kolei.
1- statua wolności nie jest kobietą jest to mężczyzna
2- w prawej ręce trzyma znicz jest to grecki symbol: "Towarzyszyły przenoszeniu wiadomości o zwycięstwie, miały znaczenie
religijne, stanowiły część symboliczną podczas składania ofiar bogom,
jak również podczas ceremonii pogrzebowych. Podczas starożytnych świąt
przeistoczyły się w rytualne wyścigi z żagwią do ołtarza, nazywane
lampadedromiami - bieg z pochodnią, bądź
lampadeforiami - przenoszenie pochodni. Biegaczy je niosących nazywano
lampadeforosami lub
lampadouchosami. Najważniejszymi
lampadeforiami były biegi odbywane w Atenach na cześć bogini Pallas
Ateny, w Delfach oraz w Olimpii."-
http://www.edulandia.pl/edukacja/1,124763,8083679,Symbolika_olimpijska___znicz_olimpijski.html
3- odzienie:toga wzór męski.Symbolizuje szatę liturgiczną.
4- na głowie umieszczony jest symbol słońca.
5- trzymana w lewej ręce księga symbolizuje:wiedzę,prawo
Więc co tak naprawdę przedstawia "statua wolności" a raczej kogo?
Posąg ten przedstawia boga Mitre. Kim był ten bóg?
"Mitra (sankr. Mitráḥ, awest. Miθrō ميترا) – w mitologii indyjskiej bóg wedyjski z grupy Aditjów, najczęściej wymieniany w tekstach wraz z Waruną. W kręgu cywilizacji perskiej z czasem urósł do roli jednego z ważniejszych świętych zaratusztrianizmu. Główne bóstwo mitraizmu, znane jako Sol Invictus (Słońce Niezwyciężone), Kosmokratos (Władca Kosmosu), utożsamiane z Heliosem. Mimo to Mitra nie jest utożsamiany z Solem (Słońcem), pierwotnie nie był też bóstwem solarnym."
" W okresie hellenistycznym bóg pojawił się w
Grecji, gdzie jego kult nabrał cech ezoterycznych. Był identyfikowany z greckim
Apollem lub
Heliosem.
W
I wieku kult Mitry (
mitraizm) zaczął szerzyć się w
Rzymie (
mitreum) w podziemiach obecnej bazyliki św. Klemensa (San Clemente). W
III i
IV wieku mitraizm został włączony do państwowego kanonu religijnego w Rzymie. Mitrę przedstawiano jako młodzieńca w
tunice i
czapce frygijskiej na głowie, zabijającego byka."
Wiele imion,wiele znaczeń a wszystkie prowadzą do jednego do Zeusa.Czyli według mnie posąg ten przedstawia Apolla czyli syna Zeusa a jak by nie patrzeć to samego Zeusa. Więc panteon Bogów Greckich ciągle "żywy".
Inne imiona "Boga słońca /statua wolności/" to:
Zwykle bóstwa solarne zajmują w panteonie główne miejsce, często są to jednocześnie bogowie wszechwiedzy, sprawiedliwości, zdrowia.
Czasem wyróżnia się bogów ze względu na "stan" słońca, np.:
- Horus – egipski bóg uosabiający m.in. wschodzące słońce
- Re – egipski bóg uosabiający m.in. słońce dzienne
- Atum – egipski bóg uosabiający m.in. zachodzące słońce
lub jego wpływ na przyrodę:
Bywa, że bóstwo łączy oba powyższe aspekty – takie zjawisko obserwujemy w przypadku postaci Apolla. Zwykle jednak bóstwom solarnym przypisuje się dobry charakter.
Kult solarny był szczególnie powszechny w starożytnym Egipcie i na Bliskim Wschodzie, wśród wielkich cywilizacji Azji (Chiny, Indie, Japonia) oraz w Cesarstwie Rzymskim i zdarzało się, iż zdobywał tam dominującą pozycję. Jednakże zwłaszcza w porównaniu z kultem lunarnym, solarny nie jest zbyt powszechny – jego obecność w Afryce, Australii, Melanezji, Polinezji i Mikronezji bardzo nietrwale się zaznacza, równie słabo rysuje się w obu Amerykach, z wyjątkiem Peru i Meksyku (tylko tam powstały autentyczne organizmy polityczne). Wydaje się to podkreślać silny związek kultu solarnego z rozwojem cywilizacji historycznej, pojęcia króla i imperium.
Bóstwa solarne łączyły zwykle w sobie cechy bóstw płodności i wegetacji oraz bóstw stanowiących ład kosmiczny, co prawdopodobnie wynika z faktu, iż kult solarny ściśle łączy się z przejściem do gospodarki rolnej. Zazwyczaj Słońce utożsamiano z pierwiastkiem męskim (podczas gdy bóstwa telluryczne łączono na ogół z pierwiastkiem żeńskim).
Częstokroć odwołanie się do bóstwa Słońca stanowiło podstawę legitymizacji władzy ziemskiej (władca jako syn Słońca), np.: bogini Amaterasu miała być przodkiem japońskiej rodziny cesarskiej, Inti był przodkiem króla Inków, a egipskich faraonów nazywano synami Re.
Kult solarny czasem stawał się tak silny i popularny, że zaczynał funkcjonować jak religia monoteistyczna. Za Aureliana połączenie kultu Sola i Mitry stało się podstawą nowego kultu Słońca Niezwyciężonego (Sol Invictus), który nabrał cech państwowej religii niemalże monoteistycznej. Z kolei reformy Amenofisa IV (Echnatona) uczyniły Atona jedynym bogiem w Egipcie.
Słońce jako dawca światła często było kojarzone z okiem i widzeniem, a co za tym idzie – bogowie solarni zostali utożsamieni z wszechwiedzą, prawem, a także przysięgą i kontraktem (Słońce jako świadek składanej przysięgi i zawieranej umowy). Takie funkcje przypisywano m.in. Heliosowi, Mitrze i Szamaszowi.
Statua Wolności jest wzorowana na wzór Kolosa z Rodos:
Kolos Rodyjski – olbrzymich rozmiarów posąg Heliosa, greckiego boga słońca, wybudowany na wyspie Rodos przez Charesa z Lindos w latach 294-282 p.n.e.Wykonano z brązu i ustawiono u wejścia do portu Rodos dla upamiętnienia niepowodzenia Demetriusza Poliorketesa, który w latach 305-304 p.n.e. oblegał miasto. Posąg miał 30-32 metry wysokości, stał na 10-metrowym piedestale. Według starożytnych przekazów sama metalowa konstrukcja monumentu ważyła dwadzieścia ton, jednak ta wartość wydaje się mocno niedoszacowana, skoro Statua Wolności waży 225 ton. Posąg został zniszczony w 227/226 p.n.e., w wyniku trzęsienia ziemi. Jest to jeden z siedmiu cudów świata starożytnego.
A twórca Statuy Wolności był:
-
Gustave Eiffel, właśc. Alexandre Gustave Eiffel
[efɛl] (ur.
15 grudnia 1832 w
Dijon, zm.
27 grudnia 1923 w
Paryżu) – francuski inżynier, konstruktor
mostów,
wiaduktów,
śluz i innych konstrukcji stalowych oraz żeliwnych. Był
wolnomularzem.
Najbardziej znane jego projekty to:
- wieża Eiffla i most Aleksandra III w Paryżu (Francja),
- most Maria Pia nad rzeką Duero w Porto (Portugalia),
- wiadukt Garabit nad rzeką Truyère w Masywie Centralnym (Francja),
- Statua Wolności w Nowym Jorku (Stany Zjednoczone),
- hala Dworca Zachodniego w Budapeszcie (Węgry),
- Casa de Fierro w Iquitos (Peru),
- żelazny pałac (El Palacio de Hierro) w Orizabie (Meksyk),
- struktura metalowa rotundy la Ruche w Paryżu, gdzie swoje pracownie mieli Modigliani, Soutine i Chagall[1],
- most kolejowy przerzucony przez rzekę Dyję w Znojmie (Morawy),
- Żelazny Pałac w Luandzie (Angola).